modern hayatın hızına yetişebilmek için alınan sayısız sorumluluktan dolayı kişinin kendi zevklerine, isteklerine zaman ayıramaması durumu.
(bkz: işte bunlar hep kapitalizm)
0
+
-entiri.verilen_downvote
zaman ayırıldığı zaman dertler ve sıkıntılar ile başbaşa kalınıyorsa, bu eylemin gerçekleştirilmesinden korkulması durumudur. bir tür cesaret edememe de denilebilir
2
+
-entiri.verilen_downvote
bir yere saklanıp kendimle baş başa kalmak istediğim doğrudur.
0
+
-entiri.verilen_downvote
bütün boş zamanlarında uyuyunca kendine ayıracak zamanın kalmıyor
1
+
-entiri.verilen_downvote
hayatın size çok karanlık geldiği zamanlarda, büyük acılar yaşayıp benliğinizin farkına vardığınızda kendiniz hakkında düşündüğünüz tüm bulanıklık salt bir netlik oluşturacaktır. bu zamanlarda kendiniz ile baş başa kalıp bütün gerçekliğin farkına varacaksınızdır zaten, bu şekilde kendinize dışarıdan değil içeriden bakabileceksiniz.
yaşadığımız acılar paramparça edici bu doğru fakat, bu parçalanmaya karşı bizi koruyabilecek duvarlarımız olduğunu da unutmamak gerek. bu sizin farkındalık düzeyinizi arttırıp, yüksek bir bilinç düzeyinde kendinize dışarıdan değil de içeriden bakabilmeyi kolaylaştırır.
çoğu zaman insan kendine dışarıdan bakar. nasıl bir hayat yaşadığına, nasıl göründüğüne, neler yaptığına sürekli dışarıdan bakarak analiz eder. gelecek kaygısı ve kendini bir yere konumlandırabilmek adına çoğunlukla bi' değişim sürecinde olup yaşadığı anı kaçırır. genellikle huzursuz olup, dert sahibi olma nedeninin en büyük etkeni budur bence.
bakın, insan kendine sürekli olarak dışarıdan baktığında içini görmeyi bırakır. buna rağmen de hep beklenti içinde olup, insanların içini görmesini ister. bu da yalnızlık ve eksiklik hissine neden oluyor haliyle. kendine dışarıdan bakan insan, insanların içini nasıl görsün ki?
insanın kendini gördüğü yer, başkalarının da onu gördüğü yerdir, arkadaşlar.
sen kendine baktığında yerde neler görüyorsan, başkaları da aynısını görür. yaşadığın bütün anı kendin için yaşa, kendine ayır, kendine şans ver.
(bkz: zaman yetmezliği )
sürekli bir şeylere yetişmeye çalışırsanız asla zaman yetiremezsiniz. az çok mutlaka kendinize vakit ayırın. oturup zaman artmasını beklerseniz asla yetmez. bırakın bazı şeyleri de tam yapmayın, ya da hiç yapmayın. tabi yapmanız gereken önemli şeyleri sallayın gidin gezin demiyorum. on dakika kitap okumak bile kendine zaman ayırmaktır sonuçta.